Gerçek ve Sanal Mekanlar Arasındaki Çizgileri Bulanıklaştırma
Metaverse inşa Etmek – Çoğumuzun belirli rutinleri, sorumlulukları ve teslimatları olan günlük işleri var. Çoğu zaman zihin başka yöne kayar ve insanlar olarak alternatif olasılıkları ölçmeye çalışırız. Bir ekip üyesinden yükü alıp bir projeye başka bir ekip üyesi eklersem, yönetici liderlik ekibine bir şey önerirsem, akşam yemeği için ne pişirelim, hafta sonu için restoran vb. ne olur? Onlar bizim banal düşünce süreçlerimizdir. Sürekli olarak neden ve sonuç arasında hokkabazlık yapıyoruz ve sonuçların en iyisini seçiyoruz. Genel olarak insanlar, Yapay Genel Zekanın kehanet edilen benzersiz satış teklifi olan tüm bu akıl yürütmeyi göz açıp kapayıncaya kadar yapabilir. Bu tür kararlar ve bunların yansımaları bize var olabilecek paralel bir geleceği gösteriyor – artırılmış ve sanal gerçekliklerin gömülü olduğu sanal bir alan olan bir ortam olan Metaverse‘e girin. Et ve kemik veya havan ve çelik yerine dijital olarak var olan insanları, şehirleri, ülkeleri düşünün. Basit bir ifadeyle Metaverse, geçtiğimiz yüzyılda savunduğumuz simülasyon teknolojilerinin gücünü bir araya getiriyor ve insanların sürükleyici bir deneyim yaşayabileceği sanal dünyalar (neredeyse bir video oyunu gibi) inşa ediyor.
Sürükleyici Deneyim
Metaverse inşa Etmek – Neal Stephenson (Snow Crash‘in (1992) yazarı ve metaverse teriminin mucidi), bu terimin 30 yıl sonra milyar dolarlık endüstrilerin inşasında temel olacağını bilmiyordu. Metaverse çok heyecan verici ve birçok şirket dijital bir varlık yaratıyor. Nike, metaverse platformu Roblox‘ta Nikeland’ı yaratacağını duyurdu. Gerçek fiziksel Nike’ın genel merkezine çok benzeyecek ve kullanıcılar Nike ürünlerini kullanarak avatarlarını giydirebilecek, sanal mağazadan ürünler satın alabilecekler. Başka bir metaverse platformu Decentraland, birçok marka ile türünün ilk örneği olan Metaverse Moda Haftası‘na ev sahipliği yapıyor. Yeni koleksiyonlarını sergiliyor ve podyum avatarlarının rampada yürümesine izin veriyorlar. Bazı markalar, alıcıların ürünü satmayı seçebilecekleri ve fiziksel bir tamamlayıcı satın almak için NFT‘yi (sanal para birimi — Müşterek olmayan jeton) kullanmayı seçebilecekleri avatar için dijital couture sunacak. Walmart gibi perakendeciler Metaverse’e girmeyi, kripto para birimini ve NFT koleksiyonlarını yaratmayı bekliyor. Sütünüzü ve ekmeğinizi bir arabaya eklemek yerine, bir mağaza kopyası etrafında dolaşabilir ve yiyeceklerimizi satın alabiliriz (belli ki meskenimize teslim edilir – hala sanal ekmek ve tereyağı yiyemiyoruz). Şaka bir yana, bu alanda birçok heyecan verici iş modeli gelişiyor.
Metaverse‘e gömülü insanlar dijital benlikleri için meta satın alabildiklerinden, reklamcılık da başka bir kullanım durumudur. Bu satın alma davranışı şüphesiz onların gerçek hayatlarına da yansıyacaktır. Web tarayıcınıza amazon.com yazmak yerine söz verdiğimiz sanal diyara yürüyoruz ve bu sanal alanda (2D bilgisayar ekranınız yerine) reklamı yapılan çeşitli ürünleri eleyerek akşam yemeğimiz için ihtiyacımız olan tabakları alıyoruz. 2D e-alışveriş dünyası için kusursuz bir kullanıcı arayüzü elde etmek gerçekten 20 yılı aşkın bir süre aldı; İnovasyonun hızı göz önüne alındığında, yarı zamanda doğru bir şekilde elde edilebileceğini hayal ediyorum. Diğer kullanım örnekleri, sanal avatar satın almaktan ev satın almaya, sanal sınıflarda kapsamlı öğrenmeye kadar uzanır. Yani, yeni nesil reklam şirketleri için çok fazla alan.
Teknik insanlar için neler var? Metaverse, bilgisayarla görme (CV), Doğal Dil İşleme (NLP) ve pekiştirmeli öğrenme (RL) gibi makine öğrenimi teknolojilerinin bir eritme potası olabilir. Şu anda miyop bir görüşe sahibiz – sesli ajanlar oluşturmak için NLP, bir rafta kaçırılan öğeleri bulmak için CV veya zamanlama ve planlama için RL’yi kullanın. Karar vermek için ses ve vizyon getirdiğimizde neler olduğunu yalnızca bazı insanlar gördü. Google Deepmind, FAIR, OpenAI ve diğer birçok laboratuvar, yapay zekanın karar verme yönünü savunuyor. Karar almak için bu duyumları uyumlu bir şekilde kullanmadıkça, ses ve görüntüdeki teknolojik ilerlemelerin hiçbir sınırı tek başına bizi Yapay Genel Zeka’ya yaklaştıramaz. Böylece, Metaverse sanal bir deneysel zemin haline gelebilir – devasa bir çok oyunculu oyun (RL millet, lütfen çok aracılı RL ve merkezi olmayan kısmen gözlemlenebilir Markov Karar Süreçleri için favori tarifleriniz hakkında daha fazla düşünün).
İnşa Edin, Akın Akın Gelirler…
Metaverse inşa Etmek – Microsoft ve Meta (eski adıyla Facebook) gibi önemli teknoloji şirketleri ve Morgan Stanley gibi finansal hizmet firmaları, ürün hatlarına bir tür metaverse teklifini entegre etmek için akın ediyor. Metaverse’e girmemizi sağlayan sanal gerçeklik kulaklık şirketleri (Oculus, Pico, Varjo, Vive, vb.), MediaTek ve TSMC’den Luxshare’e donanım üreticileri, temel Metaverse için donanım oluşturmaya yatırım yaptı. Onlarca yıllık gelişime rağmen, bu “metaverse giriş biletleri”nin giyilmesi hantal ve sahip olunması pahalıdır. Gerçekliğe paralel bir gelecek yaratmanın tüm amacı (Metaverse) sürükleyici bir deneyime sahip olmaktır. Kullanıcı deneyimi açısından daha az bir şey olursa, donanım açısından ilk engele çarptık.
Ek olarak, göremeyen, duyamayan veya anksiyete bozukluğu olan insanları düşünmeye başlamamalı mıyız (Netflix’in As We See It’ini izlediğimde bu yeniden alevlendi). Yoksa yine yargılayıcı bir metaverse mi yaratacağız? Veri ve güvenlik, ödeme sistemleri, Metaverse‘de ülkeleri kapsayan yasal yargı yetkisi, mülkiyet hakları vb. ile ilgili başka konular da var – bunlar bir sonraki gönderide daha fazla.
Akademide bir veri bilimci ve endüstride bir teknoloji yöneticisi olarak, Metaverse (ve onun önceki avatarı Second Life ve diğer birkaç tanesi) gibi fikirleri teknoloji ve ürünün kesişim noktasında, ancak ‘merceğinden’ görmeyi öğrendim. En önemlisi, bunun müşteri benimsemesi olacak mı? Böyle bir düşünce süreci hızla zahmetli hale gelir. Metaverse, insanların fiziksel ve duygusal olarak var olduklarını “hissedebilecekleri” sanal bir alan haline gelmesi vaadi olsa da – henüz orada mıyız? Henüz değil. Böyle bir sistemi ne zaman bulunsa satın alacak mıyız? Belki. Soracağımız bir sonraki soru ne için? Sonuç olarak, Metaverse ile etkileşime geçmek için fiziksel (sanal değil) zaman, para ve enerji ayırmamız gerekeceğini unutmayın. Aynı zamanda, sanal komşularınızla bir video oyunu oluşturma topluluğu oynamaya paralel olduğunu görebiliyorum, ancak paralel bir hayat yaşamak için bilişsel kapasitemiz var mı? Zaten aşırı bilgi yüklememiz yok mu? Evet, tonlarca şirket VC’lere ve kullanıcılara vaat edilen metaverse arazisini göstererek para basacak, ancak ürünün ne olduğunu sormak çok önemli olacak mı? İnşa edin ve müşteri akın gelecek mantra çalışmayabilir.
Peki, ne işe yarayabilir? Benim düşünceme göre, Metaverse’i (a) kararlar vermek ve (b) onu makine öğrenimi (ML) veri üretimi için sentetik bir dünya olarak kullanmak için kullanabildiğiniz zaman, Metaverse‘e doğru ilk adım atılmış olur. Ürün-pazar uyumunu aşamalı olarak oluşturmak gerekir. Aksi takdirde, endüstriler sanal alanlarda “dükkanlar” açmaya ve dijital varlıkları satın almak/satmak için dijital para birimleri veya Takas Edilemez Jetonlar kullanmaya başlarsa, müşteri benimseme argümanı oldukça gergin hale gelir. Metaverse’e doğru atılan ilk adım, yine çok eski bir kavram olan Dijital İkizler’dir. Bir perakende mağazası gibi doğal dünyanın küçük bir parçasını alın ve tüm varlıkların (mallar, mağaza ortakları, tedarik zinciri akışları, vb.) gerçek zamanlı görünürlüğünü sağlamak için aptal bir metaverse (dijital ikiz) kullanın. Ardından, mağazada burada ve şimdi gerçek zamanlı arz-talep ölçmek için bilgisayarla görme gibi teknolojileri kullanın. Doğal dil işleme, binlerce yazışmayı eler ve size hangi görevlerin yapılması gerektiğini söyler. Son olarak, dijital ikizin kısıtlamaları altında, pekiştirmeli öğrenme, gelecekleri ortaya çıkaran kararlar alır. Bu, mağaza yöneticilerinin mağaza operasyonları hakkında gerçek zamanlı bir görüşe sahip olmasına ve kullanılabilir kararlar almak için yeni gelişen Dijital İkizler alanını almasına yardımcı olacaktır. Teknolojik olarak, çeşitli ses ve görüntü özelliklerini birleştirmemize ve optimal kararlar almamıza olanak tanır. Hepimiz bilinçli kararlar vermek istemiyor muyuz? Bahse girerim yaparız.
Metaverse‘e doğru atılan diğer bebek adım, yine dijital ikizi çevreliyor, ancak bu sefer sentetik veri üretme bakış açısıyla. Unity Technologies‘deki arkadaşlarımız, diğer birçok yeni girişim ve teknoloji şirketi ile birlikte bu düşünceyi zaten savunuyorlar. Tüm bunların arkasındaki ana kavram, etki alanı rastgeleleştirmesidir. Metaverse fikrinin bir alt kümesi olan dijital ikiz, sentetik dünyalar ve aynı dünyanın çeşitli alt kümelerini yaratmamızı sağlar. Yatak odam beyaz yerine kırmızıya boyanırsa, yürüdüğüm yollar beton yerine çakıl taşlanırsa, görünürlük istatistiklerini değiştirirse (standart bilgisayar grafiği hileleri), vb. ne olur? Örneğin, çoğu derin öğrenme tabanlı bilgisayarlı görme algoritması, tonlarca eğitim verisi. Dijital ikiz (gerçek bir ortamdan kovaryans kaymasını azaltmak için titizlikle oluşturulmuşsa) bize açıklamalı sentetik veriler sağlayabilir. İster kendi kendini süren arabalar için milyonlarca kilometrelik sürüş verileri ister farklı görünüm istatistikleri altındaki nesneler için yüzlerce permütasyon olsun. Benzer şekilde, RL algoritmaları, alan rasgele olduğunda, yani malzemedeki (doku, renk), ışık yönü, ışık koşulları ve nesnelerin yerleştirilmesindeki rastgele değişiklikler olduğunda genelleme yapmakta zorlanır. Meta veri deposu kavramı, veri verimliliği sorunlarının bazılarını hafifletmemize yardımcı olabilir.
Metaverse inşa Etmek Sonuç Bağlamı
Özetle, bir son ürün tartışmasından kanalize edilirse, Metaverse heyecanı, ürün ve pazar ihtiyaçları arasındaki empedans uyumsuzluğunu şekillendirebilir ve büyük olasılıkla azaltabilir. Çözüm teknik olarak ne kadar harika olursa olsun, denetlenmeyen yanlış varsayımlar şirketleri öldürebilir.
Konu hakkında daha fazla sohbet etmek isterseniz gelin superpeer ‘da sohbet edelim.
