Büyük usta #Kayahan ‘ı kaybetmenin derin üzüntüsünü yaşıyorum. Allah mekanını cennet etsin, ışıklar içinde uyu büyük usta.
Hastalığını ilk kez bir pazar programında duymuştum hayli zaman önce, üzülmüştüm ama hayata barışık kişiliği ile tanıdığımız KAYAHAN tam da tahmin ettiğimiz biçimde hastalığı yendi, sonra üniversite çağlarına geldiğimizde bu hastalık ustayı yine yakaladı, usta yine yendi! Seneler birbirini kovalarken geçtiğimiz yıl öğrendik ki ustanın hastalığı yeniden peydah olmuş!
Çocuktuk, bir amca idi; Kayahan dinliyorduk o zamanlar, dualar etmiştik bilmeden…
Biraz büyüdük, Abi oldu bizim için Kayahan, dinliyorduk, dualar etmiştik; Rabbim bu güzel insanlardan bizi mahrum bırakma diye…
Yakın zamanda Kayahan oldu samimiyetine, güler yüzüne istinaden, taaa 14 Şubat’ta ki vedasına kadar umutsuz değildim şahsen lakin yüzünde ki gülümseme bana acı verdi, o gün üzüldüm; şarkılarını peşpeşe listeye ekleyip dinlemiştim…
3 Nisan sabahına uyandığımızda sosyal medyadan okudum ancak itibar etmemiştim habere lakin çok geçmeden haberin doğruluğunu teyit edince, kalakaldım öylece, sustum…
Şarkıları geldi dilimin ucuna SÖYLEYEMEDİM…
10’lu yaşlarımda iken arabanın içinde dinlediğim EMİNEM şarkısı hafızama öyle kazınmış ki, ne zaman içinde kıpır kıpırlık olsa, dilime dolanıverir o sonunda ki EMİNEM deyişi…
Hemen her şarkısını ezbere bildiğim güzel insan,
Rahat Uyu,
Barış ABi ve Kemal ABi ‘ye çok selam söyle…
….
Odalarda Işıksızım…
Yolu sevgiden geçen herkesle, bir gün bir yerde buluşacağız…
