Bundan yıllar önce ilk heyecanıma gülüp geçenler oldu, heyecanımı paylaşanlar oldu, destekleyenler oldu, hatta zaman içerisinde gelip elini taşın altına koymak isteyenler bile oldu.
Zaman ilerledikçe inancını kaybedenler birbir gittiler, biran bile vazgeçmek aklımın ucundan geçmedi, kendimde vazgeçme cesaretini bulamadım belki de, çünkü iyi biliyordum Girişimcilik nasıl bir erdemse ondan vazgeçmek en az o kadar büyük bir erdemdir. Ancak kabullenemedim vazgeçmeyi, klavyemin ucundan döndüğü olmuştur, vazgeçişin.
Akbabalara bile yem etmedim emekleri, benim kadar birlikte çalıştığım tüm ekip arkadaşlarımın ve bana destek olan , inanan herkesin emeğiydi.
Yola çıkarken vazgeçmemek için söz vermiştik bir kere, uğruna yitirdiğim herşeye rağmen ben de kendime söz vermiştim her darbede, değil VAZGEÇMEK düşünmek bile yok.
Uyuma çalış dedim kendime, içimden bir ses hep çığlık atıyordu, ÇALIŞ!
Kimileri buradan dem vurmaya başladı, git gez eğlen diyerekten; ona da çözüm bulmuştum Gezmeyi İş edinmiştim yıllar evvel, halen de bu işimi seviyorum…
Bugün sosyal medya da ki sevincimin yegâne sebebi, onlarca mail. Evet sadece bu!
Gecemizi gündüzümüze katıp oluşturduğumuz bir ürünümüz hakkında sorular ve talepler vardı. İşte tüm mesele bu mailler :)
Aslında Durmak Yok Yola Devam felsefesiyle halen çalışıyoruz ancak kullanıcı tarafına henüz bir açıklama ya da ürün yerleştirmemiştik, sistemin hemen herşeyi bitti yalnızca ufak rütüşları kaldı; heyecanla biteceği günü bekliyoruz…
5 Yıldır desteğini esirgemeyen herkese bin teşekkür…
Çok daha fazla yazmak isterdim ama biraz daha çalışmam lazım,
Sevgi ve Sayı ile…
Son Söz : Paranız herşeye yetebilir ama 22Yaşında bir gencin hayallerini satın almaya yetmiyorsa, siz düşünün…
Haydi Gidelim…
Valizim de hazır benim zaten :)